KafeSim

Her hareket kendi içinde bir risk taşır. Yani her eylem dahilinde iyi veya kötü olma olasılığı vardır. Eğer hiçbir şey yapmaz, hiçbir işe karışmazsanız iyi olmak daha kolaydır. Yaptıkça da kötü olma ihtimaliniz artar. Eleştirenler olur, saldıranlar olur… Her iş, her eylem içinde bir kötülük ihtimali barındırır. Aslında insanları iyi bir şeyler, hatta iş yapmaktan alıkoyan da budur. Bunu aşmanın yolu ise cesaretten geçer. Gönlümüzü açıp, cesur olmalı, gelecek eleştirilere açık olmalıyız.   Örneğin yemek yapmak. Ne kadar usta olursak olalım, bir yemeğin tuzunu kaçırma, yakma, tutturamama ihtimalimiz vardır. Özellikle de yeni tarifler denemeyi, hatta kendi tarifimizi yapmayı istiyorsak başarısız olma ihtimalimiz yüksektir. Hatta bazen yemek denemeleri yaparken ortaya felaket sonuçlar çıkabilir. Ancak bu bizi yolumuzdan alıkoymamalı. Yılmadan denemeye devam ettikçe, birkaç yanılma da olsa, sonunda kendimize göre en mükemmel tarifi bulacağızdır. Eğer yeni tarifler denemez, risk

  Yemek yemek varoluşun, yaşamın en temel ihtiyacıdır. Bir enerji dönüşümdür. Peki yemek yenilene yapılan bir kötülük, hatta dünyadaki kötülüğün başlangıcı olabilir mi? Bakalım J Yemenin özünde başka bir canı almak olduğundan aslında yemek yemek diğerine yapılan bir kötülük sayılabilir. İster hayvan olsun, ister bitki yenilen her şey canlıdır. Yemek yerken başka bir canlının enerjisi alınır ve bu dönüştürülerek yiyenin kendi enerjisi için kullanılır. Belki de Adem ve Havva'nın cennetten kovulmasına sebep olan elmayı yemeleri bu yüzden günah sayılmıştır. Bu sebeple de insan yedikçe bencilleşir ve kötüleşir. Hatta gereğinden çok yedikçe, tükettikçe daha da kötüleşir, belki insanlıktan bile çıkar. Bu tüketim sadece gıda yoluyla değil, giydiklerimizle, harcadıklarımızla ve yaşam şeklimizle dünyaya bıraktığımız izle doğru orantılıdır. Bütün dinlerin insanların nefislerine hakim olmaları, sade bir yaşantı sürmeleri gereğini anlatmaları bu yüzdendir. Oruç tutma da aslında

Evet, bu resimdeki kediyi yemek istediğim doğrudur! Eminim siz de görseniz yersiniz. Ama bu bir yemek bloğu değil miydi? Bu kediyi pişirip yemeyeceğiz herhalde! Peki, hayvan sevgisinden ölüm korkusuna nasıl geldik? Hepsinin cevapları aşağıda J Bu kedinin bu yemek temalı blogda işi var ancak pişirip yemek için değil. O burada çünkü beslenmek her zaman mideyi doldurmak değildir. Her şeyden evvel sevgi ile ruhu doyurmak gelir. Şimdilerde “Önce ruhun doysun!” diyorlar mesela. Bu kedicik de benim ruhumu doyuruyor. Aslında gerçekten kedi yiyen topluluklar var. Çin, Güney Kore, Vietnam, Endonezya, Nijerya ve Amerika’nın bazı eyaletlerinde kedi ve köpek yeniyor. Hatta İsviçre’de hala ve eskiden İtalya’da kedi eti yeniyormuş. Evcil hayvanların yenmeyip, diğerlerinin yenmesi ise çok derin bir konu bunu daha sonraya saklayalım. Şimdi evcil hayvanların ruhu beslemesine dönelim. KafeSim için evcil hayvanlar önemli çünkü hayalimdeki bu kafe hayvan sever bir işletme ve yemek artıklarını soka

Para için yemek yapılır mı? Para için yapılan hareket değerini yitirir mi? Para için çalışmak insanı kendisine yabancılaştırır mı? Peki bu balkabağı da nesi? Bu resimdeki balkabağını Houston Üniversitesi Sosyoloji yüksek lisansında sınıf arkadaşlarımızla okulun Cadılar Bayramı (Halloween) kabak yarışması için beraberce yontmuştuk. Cadılar Bayramı her sene 31 Ekim'de kutlanan, herkesin korkunç kıyafetler giyerek gezdiği ve kötü ruhları uzak tutmayı amaçlayan bir Batı Hristiyan adetidir. Sonbaharın vazgeçilmez sebzesi balkabağının bol olduğu bu mevsimde Cadılar Bayramında balkabağı oyup, içine ışık yakmak gelenek olmuştur. Hatta bizim okulumuzda olduğu gibi balkabağı oyma yarışmaları düzenlenmektedir. Bu balkabağı ile Sosyoloji öğrencileri olarak Karl Marx'ın yabancılaşma teorisini anlatmaya çalışmıştık. Nedir bu yabancılaşma? Kapitalizmi en iyi anlatan kitap onu detaylı bir şekilde eleştiren Karl Marx'ın Komünist Manifestosu'dur. Marx'ın en önemli

                Gün geçtikçe ne yiyeceğimizi bilemez olduk. Her gün yediğimiz besinlerle ilgili farklı bir haber, farklı bir sürprizle karşılaşıyoruz. Endüstriyelleşen dünyada değişen hayvansal gıda yetiştirme metodları, yapay tarım yöntemleri ve ortaya çıkan çeşitli hastalıklar… Hangisi faydalı, hangisini yemeliyiz diye kafamız çatlıyor! Peki, biz ne yiyeceğiz?                 Örneğin, çok yakın zamanda ülkemizde bir şarbon hastalığı vakası ile karşılaştık. Hayvan sever bir aktivist grubun hasta hayvanlara dikkat çekmesiyle ortaya çıkan bu hastalık fazla miktarda yendiğinde tüketenin hastalanmasına sebep oluyor. Üstelik sadece et değil, süt ve süt ürünlerine de geçebiliyor. Sütleri iyice pastörize etmek, yani bolca kaynatmak gerekiyor. Etleri iyice pişirmek gerekiyor. Ve hiçbirini fazla miktarda tüketmemek gerekiyormuş. İyice kaynatılan sütte veya UHT’de (uzun ömürlü kutu sütler) ise faydadan çok zarar olabilir. Doğrusu Canan Karatay’ın paketli ürün almayın sözüne katılıyor ve

            Bugünün soruları: Yemek yapmak iyilik midir? Beslemek, iyilik yapmak ne demektir? İnsanlar neden iyilik yapar? İyilik yapmalı mıyız? Şimdi teker, teker cevaplayalım. (Lütfen, son sorunun cevabı evet olsun dediğinizi duyuyor muyum? J ) Yemek yapmanın doğasına baktığımızda beslemek, bakmak olduğunu görürüz. Gerek insan, gerek hayvan canlılar doğduklarında büyüyene kadar genellikle anneleri tarafından beslenir, bakılırlar. Yavruların beslenme süresi ise insanlar için daha uzundur. Çünkü insanın büyüyüp, kendi kendine yetebilmesi daha fazla zaman alır. Bu sırada sütten kesilen insan evlatlarına yiyecek bulmak gerekir. İşte bu yüzden eski zamanlardan kalma alışkanlıklarla baba avlanır veya yiyecek toplayıp getirir; anne ise bu yemekleri işler, pişirir ve aileye yedirir. Yani yemek yapmanın özünde kendini veya başka bir canlıyı beslemek, büyütmek vardır. Beslenme kelimesi ise yaşamsal hareketlerini devam ettirebilmek için kaynak yaratmak veya bu kaynakları kurutmamak demek

Çok değil belki yalnızca 100 yıl öncesine kadar evde yemek yapmak sadece kadının görevi olarak görülürdü. Erkekler ise zamanla ancak bu meslek olarak daha revaçta olmaya başladığında, kadınlarla birlikte yavaş yavaş evlerinde mutfağa girdiler. Peki kadınlar mı daha iyi yemek yapar, yoksa erkekler mi? Bu fotoğraftaki kadın kim? Ben neden ona benzemeye çalıştım? Tüm bunların cevapları aşağıda  J   Günümüzde dünyanın genelinde evdeki yemek işlerinin çoğunluğunu kadın üstlenir. Hele ki daha az modernleşmiş toplumlarda bu iş bölümü yok denecek kadar azdır. Kadın hala dünya genelinde yemek, temizlik, çamaşır, bulaşık, ütü ve benzeri ev işlerinin tümünden sorumlu kişidir. Peki kadınlar gerçekten yemek yapma konusunda erkeklerden daha mı yeteneklidirler? Anadan kızına geçen bir kültürle ve pratik yaparak kazanılan yemek yapma meziyeti yüzyıllar içerisinde nesilden nesile aktarılarak öğrenildiğinden, kadınlar toplumda genellikle erkeklerden daha iyi yemek yapmaktadırlar. Ve birden biri çı