KafeSim

                Gün geçtikçe ne yiyeceğimizi bilemez olduk. Her gün yediğimiz besinlerle ilgili farklı bir haber, farklı bir sürprizle karşılaşıyoruz. Endüstriyelleşen dünyada değişen hayvansal gıda yetiştirme metodları, yapay tarım yöntemleri ve ortaya çıkan çeşitli hastalıklar… Hangisi faydalı, hangisini yemeliyiz diye kafamız çatlıyor! Peki, biz ne yiyeceğiz?                 Örneğin, çok yakın zamanda ülkemizde bir şarbon hastalığı vakası ile karşılaştık. Hayvan sever bir aktivist grubun hasta hayvanlara dikkat çekmesiyle ortaya çıkan bu hastalık fazla miktarda yendiğinde tüketenin hastalanmasına sebep oluyor. Üstelik sadece et değil, süt ve süt ürünlerine de geçebiliyor. Sütleri iyice pastörize etmek, yani bolca kaynatmak gerekiyor. Etleri iyice pişirmek gerekiyor. Ve hiçbirini fazla miktarda tüketmemek gerekiyormuş. İyice kaynatılan sütte veya UHT’de (uzun ömürlü kutu sütler) ise faydadan çok zarar olabilir. Doğrusu Canan Karatay’ın paketli ürün almayın sözüne katılıyor ve

            Bugünün soruları: Yemek yapmak iyilik midir? Beslemek, iyilik yapmak ne demektir? İnsanlar neden iyilik yapar? İyilik yapmalı mıyız? Şimdi teker, teker cevaplayalım. (Lütfen, son sorunun cevabı evet olsun dediğinizi duyuyor muyum? J ) Yemek yapmanın doğasına baktığımızda beslemek, bakmak olduğunu görürüz. Gerek insan, gerek hayvan canlılar doğduklarında büyüyene kadar genellikle anneleri tarafından beslenir, bakılırlar. Yavruların beslenme süresi ise insanlar için daha uzundur. Çünkü insanın büyüyüp, kendi kendine yetebilmesi daha fazla zaman alır. Bu sırada sütten kesilen insan evlatlarına yiyecek bulmak gerekir. İşte bu yüzden eski zamanlardan kalma alışkanlıklarla baba avlanır veya yiyecek toplayıp getirir; anne ise bu yemekleri işler, pişirir ve aileye yedirir. Yani yemek yapmanın özünde kendini veya başka bir canlıyı beslemek, büyütmek vardır. Beslenme kelimesi ise yaşamsal hareketlerini devam ettirebilmek için kaynak yaratmak veya bu kaynakları kurutmamak demek